www.prusy.fora.pl

Jurgen

Godlo 12tej Polowej Dywizji Luftwaffe

Rownoczesnie z watkiem w ktorym okresowo przedstawiam historie dywizji polowych Luftwaffe oraz krotkie ich rysy historyczne chcialbym zaczac (rownierz stopniowo) przyblizane bardziej szczegolowe historii jednoski ktora najbardziej nas interesuje czyli Luftwaffen Feld Division 12 i uczynie to w oparciu o dosc dobry zapis na ten temat znajdujacy sie w ksiazce autorstwa Antonio Munoza "Goring's Grenadiers- The Luftwaffe fild divisions 1942- 1945"

Kadra tej dywizji pochodzila z Fliger regiment 12 ktory poczatkowo stacjonowal w Handorf ale ostatecznie zostala rozlokowana w Dovai we Francji w 1942. Dywizja byla formowana na terenie poligonu (osrodka szkoleniowego) "Bergen" pod Celle. Zrodla podaja ze jednostka rozpoczela organizowanie sie w grudniu 1942 jednak poszczegolne elementy dywizji zostaly dla niej wyznaczone juz pod koniec pazdziernika 1942. Niektore z tych zrodel wskazuja rownierz na Wehrkreis XVIII (Slazburg) jako miejsce formowania dywizji.

Dywizja zostala utworzona w oparciu o dwa podstawowe pulki piechoty tj. : Luftwaffen Jager Regiment 23 i Luftwaffen Jager Regiment 24.
Oba z tych pulkow zawieraly po bataliony piechoty skladajace sie z czterech kompanii kazdy.
Trzy z czterech kompanii kazdego batalionu posiadaly dwa ciezkie i trzynascie lekkich karabinow maszynowych, zas ostatnia kompania w batalionie (zwyczajem piechoty Wojsk Ladowych) zwana "ciezka", posiadala szesc ciezkich i trzy reczne karabiny maszynowe a ponadto: cztery mozdzierze 120mm i szesc 80cio milimetrowych.

Pulk artylerii poczatkowo posiadal trzy bataliony.
Pierwsze dwa wyposazone byly we francuskie armaty wzor 1897 (75mm)(1) po 12scie na batalion (trzy baterie po cztery dziala kazda). Trzeci batalion byl batalionem przeciwlotniczym.

Dywizyjna jednostka przeciwpancerna istniala na szczeblu batalionu i posiadala: w pierwszej kompanii 12cie holowanych 75mm (L40)(2), druga byla lekka kompania przeciwlotniczai posiadala dwanascie 20mm dzialek przeciwlotniczych zas trzecia byla bateria dzial szturmowych ktorych etatowo miala 10 sztuk i byly to pozniejsze wersje (z armatami dlugolufowymi) sturmgeschutz III.

Batalion Pionierow wchodzacy w skald dywizji posiadal trzy kompanie a kazda z nich uzbrojona byla w: dwa ciezkie karabiny maszynowe, dziewiec recznych, szesc miotaczy ognia, dwa mozdzierze 80mm oraz specjalistyczne wyposarzenie saperskie.

Batalion Lacznosci poczatkowo byl w sile kompanii lecz w listopadzie 1943 roku bylo tych kompanii juz trzy. Batalion byl calkowicie zmotoryzowany i skladal sie z: kompani radiowej, kompaniitelefonicznej i kompanii zaopatrzenia (3).

Gdy w lutym 1943 roku Dywizja ruszala na front wschodni w swych struktorach nie posiadala zadnego pododdzialu rozpoznawczego w pelnym tego okreslenia znaczeniu a jedynie kompanie cyklistow (rowerowa) ktora pelnila te zadania. Pozostale jednostki dywizji to pododdzialy wsparcia i zaopatrzenia.

Pierwotny (wzorcowy) sklad Luftwaffen Feld Division 12 przedstawial sie nastepujaco:
1. Luftwaffe Jager Regiment 23- 1,2,3 Jager Abt.
2. Luftwaffe Jager Regiment 24- 1,2,3 Jager Abt.
3. Luftwaffe Artillerie Regiment 12- 1,2,3 Luftwaffe Artillerie Abt.
4. Luftwaffe Panzerjager Abt. 12
5. Luftwaffe Radfahr Kompanie 12
6. Luftwaffe Nachrichten Kompanie12
7. Kommandeur der Nachschubtruppen und Versorgungs- Einheiten der Luftwaffen Feldivision 12

Po trzech krotkich miesiacach szkolenia 12ta Dywizja Polowa Luftwaffe zoastala przetransportowana droga kolejowa w sektor Grupy Armii "Polnoc" i wlaczona do XXVIII korpusu 18tej Armii. Przydzielono jej rejon obrony na odcinku frontu wzdloz rzeki Wolkow. Oficjalnie za date pojawienia sie dywizji na froncie przyjmuje sie 4.03.1943. Dywizja zajela stanowiska na zachod od przyczolka mostowego w Kiriszi i na poludnie od jeziora Ladoga (4).
Pozostaje na tych pozycjach do konca 1943 roku. Po czesci przyczynila sie do powstrzymania sowieckiej ofensywy w rejonie Kiriszi ktora miala miejsce w okresie lutego i marca 1943. Do lipca tego roku linia frontu w tym rejonie byla ustabilizowana i utrzymana a pozycje 12tej "polowej" w szyku frontowym znajdowaly sie pomiedzy 81wsza a 225ta Dywizjami Pichoty skupionymi wokol przyczolka Kiriszi i "worka" Pogoste. Jej umocnione stanowiska w postaci okopow, lini transzei i stanowisk strzeleckich zbudowanych w oparciu o umocnione miejscowosci Didwino i Dubowik przez wiekszosc 1943 roku nie zmienialy sie.
W listopadzie 1943 roku, dwaj porucznicy z batalionu p.panc. zostali odznaczeni Zlotymi Krzyzami Niemieckimi za podejmowane przez nich akcje przeciw wrogowi w tym czasie. Byli nimi: oberleut. Gunter Ohme- dowodca 4tej kompanii bat.p.panc i oberleut. Werner Stuhlick z tego samego batalionu (zrodlo nie podaje jego funkcji w batalionie ani pododdzialu przydzialowego).

1- Na lawetach Pak38
2- Prawdopodobnie chodzi o Pak40
3- Dwuznacznosc okreslenia, moze chodzic o zwykla jednostke zaopatrzenia jak rownierz jednostke specjalistyczna jak np. zasilanie (agregaty pradotworcze). Doslownie tekst brzmi- "...signals supply column..."
4- Niedaleko tego miejsca (bardziej na poludnie) swoje stanowiska miala 13ta a jeszcze dalej w okolicach Nowogrodu 1wsza LFD (na froncie "Leningradzkim" stacjonowaly rownierz 9ta i 10ta LFD). W okolicach tych takze walczyla 19ta. Dywizja Grenadierow SS (lotewska) a na odcinku frontu pomiedzy Ladoga a Leningradem 4ta Dywizja Grenadierow Pancernych SS "Polizei".

[/img]

Jurgen

Czerwiec 1943

Najwieksze zmiany organizacyjne w dywizji mialy miejsce w momencie gdy Armia (wojka ladowe)
przejely kontrole nad jednostkami polowymi Luftwaffe, to jest po pierwszym listopada 1943 roku.
Przede wszystkim z pulku dywizyjnej artylerii wylaczono 3ci batalion, to znaczy batalion przeciwlotniczy
ktory stal sie od tej pory 2gim batalionem 6tego pulku artylerii przeciwlotniczej.
W lutym 1944 roku dywizyjny pulk artylerii otrzymal nowy 3ci batalion i dodatkowo 4ty.
Nowy 3ci batalion (byly 1wszy batalion Artillerie Regiment (L) 13) posiadal cztery
105mm baterie(1) zas 4rty batalion powstal w oparciu o dwanascie 155mm francuskich haubic ktore rozdysponowano pomiedzy
trzy baterie. tego typu zmiany zaczely ogarnbiac cala dywizje tak ze przed 24tym kwietnia 1944 roku
OKH zanotowalo nastepujacy sklad bojowy dywizji:

1. Jager Regiment (L) 23- 1,2,3 Jager Bataillon (L)
2. Jager Regiment (L) 24- 1,2,3 Jager Bataillon (L)
3. Jager Regiment (L) 25- 1,2,3 Jager Bataillon (L)
4. Artillerie Regiment (L) 12- 1,2,3,4 Artillerie Bataillon
5. Panzerjager Abtailung (L) 12
6. Fusilier Bataillon (L) 12- 1,2 Fusilier Kompanie, 3 Radfahr Kompanie, 4 Schwer Kompanie (2)
7. Nachrichten Bataillon (L) 12- 1 Telefoniren Kompanie, 2 Funken Kompanie, 3 Signals Kompanie
8. Kommandeur der Versorgungs und Nachschubtruppen Felddivision (L) 12- Versorgungs Kompanie, Nachschubtruppen Kompanie

Na poczatku grudnia 1943 roku wiekszosc dywizji zaangazowana byla w utrzymanie miasta Ssalzy. (3)
11twgo grudnia 1943 roku 18ta Armia raportowala o probach atakow na pozycje 12tej polowej w wykonaniu
96tej i 1wszej sowieckich dywizji piechoty ktore zostaly odparte skutkiem czego sowieci przeprowadzili liczne
ciezkie ostrzaly artyleryjskie. Mozna smailo zalozyc ze powyzsze dzialania sowieckie mialy na celu
wykrycie najslabszych punktow w niemieckiej obronie przed nadchodzaca ofensywa ktora miala nastapic w styczniu 1944 roku.
Nie mniej jednak po tych doswiadczeniach 12ta polowa pod koniec 1943 roku zostala uznana
za jedna z silniejszych jednostek Grupy Armii "Nord". W zapisach pochodzacych z niemieckich dokumentow
Dywizja zostala zaliczona do "Kategorii III" co w owczesnej nomenklaturze oznaczalo ze jest jednostka
o pelnych walorach obronnych i powinna w przyszlosci (ofensywa styczniowa 1944) byc wykorzystywana do dzialan obronnych.

W tym czasie (przelom 1943 i 44 roku) Polnocna Grupa Armii nie posiadala prawie zadnych odwodow i rezerw i zajmowaly
linie obronne potocznie nazywane pozycja (lub linia) "Pantery". Tylko dwa pulki z Feld Division 12 (L) zostaly wycofane
z linii frontui zadysponowane poleceniom dowodctwa Grupy Armii. oba zreszta niemal natychmiast rozdzielono pomiedzy
dwie grupy bojowe i rozlokowano: jedna jako rezerw na poludnie od Irboska a druga na poludniowyzachod od Pskowa.
Jednostki 12tej polowej ktore pozostaly na linii frontu posiadaly oklo 9-13tu dzial przeciwpancernych i
siedem baterii artylerii o roznym kalibrze i jakosci.

Gdy 14tego stycznia 1944 roku ruszyla sowiecka ofensywa 12ta polowa toczyla ciezkie walki obronne
utrzymujac swoje pozycje przez piec dni a nastepnie 20tego stycznia rownie ciszkie boje odwrotowe
wycofujac sie do linii kolejowej Mga- Ssalzy przez Lipowik, Ljady, Grustinja.
24tego stycznia28my Korpus Armijny zaczal doswiadczac sowieckich atakow piechoty w sile pulku. Tego samego dnia
doszlo do przelamania w miejscu gdzie obrone prowadzila 12ta polowa, jednak szybki kontratak zarzadzony
przez dowodce dywizji czasowo ustabilizowal linie frontu.

1 Oryginalnie w tekscie "...artillery pieces..." ale nie sadze aby chodzilo o pojedyncze dziala bo to wtedy wychodzi ledwie kompania (bateria) lub wrecz polbateria.
2 Batalion Fizylierow byl zorganizowany w marcu 1944 przez przekazanie 1wszego batalionu z 374 Puku Grenadierow z 207 Dywizji ? (org. tekst 207 Security Division).
3 Niestety nie znam slowianskiego brzmienia nazwy. To najwieksza bolaczka tlumaczenia z angielskiego, jezeli nazwa nie jst nazwa znana i rozpoznawalna to znalezienie po zapisie anglosaskim miejscowosci z jej porawna nazwa graniczy z cudem.

Jurgen

Dzien pozniej czyli 25tego stycznia 12ta LWFD doswiadczyla przelaman na kirunkach Drozdowa i Dubrowy zmuszjac tym samym do
czasowego cofniecia sie obroncow tych odcinkow do miejscowosci Grusina i Szudowo a co nastapilo dzien pozniej czyli 26tego stycznia.

Tego samego dnia linie obrony zostaly z kolei spenetrowane przez armie sowiecka na kierunkach Tszudskiego Boru i ponownie Dubrowy co zmusilo owczesnego dowodcedywizji, Gottfrida Webera, do wydania rozkazu o wycofaniu sie calej mu podleglej jednostki.

W istocie, sowieckie ataki przeprowadzone w ramach ofensywy zimowej najciezsze byly na odcinku bronionym przez 28korpus armijny ale najciezsze straty w tym czasie poniusl 38korpus armijny i fizycznie przez to stal sie zaledwie zwiazkiem grup bojowych.
Skladal sie on z: Kampfgruppe Schuld (piec batalionow z III litewskiej brygady SS plus jeden rezerwowy pulk z 12 LWFD i elementy
13tej LWFD), Kampfgruppe Speth (nienaruszona 1LWFD, 28 dywizja strzelcow, czesc pulku kawalerii "Nord" i kilka estonskich
batalionow (schuma) plus Kampfgruppe Bock i Kampfgruppe Pohl ktore dzialaly w sile pulku kazda.W przyblizeniu sila wszystkich grup to
rozkladala sie nastepujaco: 4500 ludzi- Kampfgruppe Schuldt, 2200 w Kampfgruppe Speth i po 1200 na kazda z dwoch grup bojowych
Bock i Pohl.

12LWFD zajela do 28ego stycznia nowe pozycje w okolicach miejscowosci w kierunku ktorych wyprowadzane byly ataki
nieprzyjaciela kilka dni wczesniej, czyli Dubrowy i Drozdowy.30tego stycznia polowa z 9100 ludzi stanowiacych sile
38 korpusu armijnego zostala wycofana gdy Kampfgruppe Schuldt przydzielono do 28korpusu armijnego. W tym samym czasie z grupy tej
zostal wylaczony pulk rezerwowy z 12LWFD i oddany macierzystej jednostce ktora jeszcze tego samego dnia zostala wielokrotnie
zaatakowana przez sily nieprzyjaciela w wielu punktach na odcinku na polnoc, polnocny wschod od Apraksin Bor.

1wszego lutego 1944 roku byla jeszcze wciaz wymieniana w skladzie bojowym 28korpusu armijnego. 2giego lutego jednostka
zajela pozycje wzdluz linii kolejowej pomiedzy Ssalzy a Baleskaja a nastepnie a nastepnie przesunieta 8mego lutego do Ordesz
a 9tego do Lugiktorej bronila do 13tego lutego. W tym czasie sily niemeickie tworzyly polkole wokol tego waznego miasta
Miedzyczasie Dywizja pelnila tez role "zapchajdziury" gdy np. 3ciego lutego byla tymczasowo odeslana do zalatania dziury w obronie
powstalej pomiedzy 28korpusem armijnym a 1korpusem armijnym.
Siostrzana 13LWFD zostala w ten sam rejon i zajela pozycje na zachodniej flance pomiedzy pozycjami wokol Lugi a 58 dywizjapiechoty.

Niemeickie dokumenty datowane na 7dmego lutego mowia o bardzo powaznych stratach w dywizji ktore w przyblizeniu mozna szacowac
na 70- 80% co bardzo powaznie oslabilo jej wartosc bojowa.

13tego lutego 12LWFD stracila czesc bronionego przez siebie terenu na lewej flance, na styku 21 i 58 dywizji piechoty. Sowieci udezali
dokladnie w pozycje tych trzech dywizji i byly to najzacieklejsze ataki na tym odcinku frontu tego dnia.

Sytuacja byla o tyle skomplikowana ze w tym samym czasie wzmoglo sie dzioalanie grup partyzanckich na tylach dywizji co kaze przypuszczac
ze byly one zsynchronizowane z dzialaniami regularnej armii.
Trzy dni pozniej 16tego lutego nastapil zwrot w dzialaniach wroga i tym razem prawe skrzydlo 12LWFD odczulo brutalna sile sowieckich atakow.
Dzien pozniej dywizyjne raporty mowily o silnych atakach z udzialem T34 ktore ostatecznie udalo sie zniszczyc.
Odwrot grupy armii Polnoc trwal w ciagu lutego.

19tego lutego Rozpoczeto zorganizowany odwrot w kierunku mowej linii obrony zwanej linia "Bamberg", ale mimo iz byla to dosc szybki
manewr wciaz odczuwano silny nacisk sowietow w tym na prawa flanke 12LWFD.

Jurgen

Do 23 lutego dywizja byla wciaz w odwrocie i wciaz byla mocno naciskana przez sowietow. 25 lutegojednoski wchodzace w sklad 28 korpusu armijnego
w tym 12LWFD podjely lokalne kontrataki w celu zachamowania sowieckiej ofensywy. Dwa dni pozniej 12 polowa zostala rozlokowana
w okolicach Pliussy.
Pozycje wokol Pskowa, zabezpieczone od polnocy jeziorem Peipus i byly bronione przez 12LWFD pomiedzy 23 lutym a 14 sierpnia 1944.
Poczatkowo znajdowaly sie one na poludnie od miasta i dzielone byly wraz z 8 dywizja strzelcow oraz 126 i 212 dywizjami piechoty
po dwoch dniach jednak 12LWFD zostala przeniesiona do skladu 50 korpusu armijnego i zajela pozycje na polnoc od miasta, na zachodnim brzegu
przewezenia jez. Peipus gdzie pozostala do sierpnia 1944. Przez caly czas skutecznie odpierala sowieckie proby dostania sie do Pskowa
od polnocy. Druga bitwa o Pskow rozegrala sie pomiedzy 30 marca a 17 kwietnia. Sowietom udalo sie przelamac linie niemieckie w czterech
punktach na odcinku bronionym przez 212 dywizje piechoty. na predce zorganizowany kontratak do ktorego wyznaczono zolnierzy z jednego
z liniowych pulkow 12LWFD powoli odepchnal wroga z wylomow.
Jakis czas wczesniej, 13 marca 13LWFD zostala ostatecznie rozwiazana i czesc jej bylego personelu uzyto jako uzupelnienia dla oslabionej 12LWFD.
Niestety, bylo to dzialanie tylko formalne poniewaz w/w sily ktore mialy posilkowac 12LWFD wciaz formalnie pozostawaly w gestii 28 korpusu armijnego.
3 kwietnia, sowieci uzyli wszystkich swoich doestepnych w tym rejonie korpusow w liczbie czterech oraz kolejnych trzech bedacych do tej pory odwodem
przeciw 215 dywizji piechotyu, 8 dywizji strzelcow i 12 Dywizji Polowej luftwaffe. Sowieckie 53, 86 i 326 dywizje strzelecki ktore atakowale linie obrony
215 dywizji piechoty w rejonie Krapiwianki i Letowa zostaly odparte przez wykonczone kompanie z Wurtenbergu.
12LWFD trzymala swoja pozycje na prawej flance 215 dywizji piechoty zas na jej prawej flance znajkdowala sie 8 dywizja strzelcow. Ta ostatnia
utracila troche terenu pod naciskiem szesciu dywizji sowieckich z 6 i 119 korpusu strzeleckiego. Jednak najwieksze zagrozenie powstalo na skutek wylomu
na odcinku bronionym przez 12LWFD. Dokladnie na odcinku Przedborowo- Sapatkino Pawlona nastapil atak przeprowadzony silami conajmniej szesciu
dywizji strzeleckich (18, 46, 56, 224, 275, 311).
Z oczywistych powodow powstala sytuacja bardzo niebezpieczna dla jednostek znajdujacych sie na skrzydlach 12LWFD ktore wytrzymaly sowiecki napor
i utrzymaly swe stanowiska. Wielokrotne kontraataki grenadierow z 12LWFD spowodowalo ze miasteczko Podworowe przechodzilo kilkurotnie z rak do rak.
i ostatecznie za cene ciezkich strat sowieci zostali wypchnieci z wylomu.
12LFWD utrzymywala w efekcie tego jedna z najciezszych pozycji na tym odcinku, utrzymywanym przez 18 armie i desperacko potrzebowala uzupelnien
oraz chwili oddechu. Pomiedzy 4 i 8 kwietnia zostala w koncu zluzowana przez "pomorskie" pulki 32 dywizji piechoty. Swoje tymczasowe pozycje
12LWFD ponownie opuscila 9 kwietnia bedac zluzowana przez 21 dywizje piechoty. Do 15 kwietnia 12LWFD ponownie wlaczono sklad 28 korpusu armii
przez co formalnie do niej nalezace niedobitki 13LWFD wreszcie znalazly sie "w zasiegu jej rak" i fizycznie mogly uzupelnic straty poniesione
podczas ciezkich walk obronnych. Niestety nie calosc niedobitkow 13LWFD trafilo do 12tej. Czesc z nich trafilo do 300 dywizji do zadan specjalnych
w ktorej sklad wchodzily jednostki estonskiego autoramentu zas byly sztab 13LWFD stal sie baza dowodcza dla w/w.
12LWFD przeszla przy okazji wewnetrzna restrukturyzacje. Zbyt duze straty i zbyt szczuple uzupelnienia spowodowaly redukcje ilosci batalionow w pulkach grenadierow z
trzech do dwoch (w obu: 23 i 24 Jager Regiment). Poloaczone pierwsze bataliony z 25 i 26 pulku z 13LFWD staly sie dwoma batalionami nowego 25 pulku
wlaczonego w skald 12LWFD. Pierwszy batalion z 374 pulku grenadierow stal sie batalionem fizylierow 12LWFD, zas dywizyjny pulk artylerii otrzymal czwarty batalion.

Jurgen

Wiosenne i letnie walki obronne podniosly wartosc bojowa dywizji ktora zaprawila sie w bojach a żołnierze okrzepli i nabrali doswiadczenia bojowego oraz zzyli się zarówno ze soba jak i kadra oficerska. Najlepszym dowodem na to jak wartościowych żołnierzy posiadala i na ile sprawdzali się oni w boju były przyznawane im odznaczenia. Sam dowodca Gen. Maj. Gottfried Weber otrzymal liscie debu do swego Krzyza Rycerskiego.
Z początkiem wrzesnia 1944 Grupa Armii Nord zostala cofnieta do Kurlandii, jednak Ryga wciąż była utrzymywana tworząc wystep w liniach obronnych.
Był on utrzymywany przez 28, 10, 50 i 1 Korpusy Armijce zas 12FD(L) w tym czasie wciąż wchodzila w sklad 28 korpusu. Który był tworzony również przez 21, 30, 61 DP oraz przez 31 Dywizje Grenadierow Ludowych.
14 wrezsniaruszyla sowiecka ofensywa majaca na celu zdobycie Lotewskiej stolicy. W trakcie tych działań jedna sowiecka armia wiązała dywizje 16 Armii zas w tym samym czasie nie mniej niż 11 dywizji rzucilo się na niemieckie dywizje broniace przyczulka mostowego na rzece Duna. Sama 12ta odrzucila w tym czasie 13 powaznych natarc w ciagu wielu dni ale do 10tego pazdiernika straty w jej szeregach staly się tak powazne ze w koncu zaczela się cofac. Stan dywizji była na tyle krytyczny ze podjęto decyzje o przesunieciu jej na wybrzeże w celu pelnienia służby obrony wybrzeża i jednoczesnie odbudowania jej sily poprzez uzupełnienia.
Dywizja trafila w rejon Vidale, niemal dokladnie naprzeciw półwyspu Sworbe który był czescia wyspy Saaremaa, tworzących cieśninę odzielajaca Zatoke Ryska od Morza Bałtyckiego. Wydawaloby się ze od 13 pazdziernika 12FD(L) będzie miala troche spokoju, jednak Sowieci zaczeli zajmowac wyspe Saaremaa co w przypadku jej całkowitego opanowania moglo grozic odcieciem Zatoki Ryskiej.
Wyslano wiec przez cieśninę 23JR(L) aby wsparl obrone półwyspu prowadzona przez elementy 23 i 218 DP. Ta ostatnia była dywizja garnizonowa wyspy i wkrotce zaczeto ja ewaukowac pozostawiając jedynie luzne pododdzialy. W związku z tym ze stan morza był bardzo zły nie można było uzyc płaskodennych promow do przerzucenia 23JR(L) i uzyto do tego celu trałowców KM co spowodowala ze przerzut wojska był powolny i długotrwały.
Półwysep w koncu zostal oddany i do 23 listopada jednostki na nim stacjonujące zostaly ewakuowane, jednak 9 dni wczesniej, 14 listopada, jednostki 12FD(L) które nie zostaly przerzucone na półwysep wróciły na linie frontu ponownie aby ja ratowac.
Zajęły one czesc lini zajmowanych do tej pory przez 132DP która była już tak oslabiona ze dalsze utrzymanie jej na lini groziloby jej przerwaniem. Reszte stanowisk po 132DP zajęła 96DP.
W tym okresie 12FD(L) toczyla walki w okolicach: Dzuskste, Lestene oraz Frauenburga. Pozniej w rejonie Pieniawy i Rozukalni oraz Vartaja i preekulan.
1 grudnia ogolne sily LW (nie tylko dywizje polowe) w Kurlandii przedstawialy się następująco: 16Armia -7 680, 18Armia -25 039 czyli ogółem 32 719 ludzi.

Trzecia bitwa o Kurlandie rozpoczęła się 21 grudnia 1944 o 7:20.
Pierwsze ataki skierowane były w 1 i 38 Korpus Armijny ale cztery dni pozniej w Wigilie Bozego Narodzenia, utrzymujące miasto Tuckum i jego okolice dywizje a w tym 12FD(L) były obiektem ciezkich atakow sowieckiej piechoty wspieranej czołgami. Co najmniej dwa sowieckie korpusy czołgów zaatakowaly pozycje 19 Lotewskiej Dywizji SS która mimo twardej i zdecydowanej obrony zostala dosłownie nakryta masa sowieckich czołgów. Szybki kontratak w wykonaniu 272 i 366DP wspartych przez 12FD(L) ustabilizowal linie frontu. Relacje mowia ze 24JR(L) stala „niczym skala pośród fal przyboju” zas jej dowodca, pulk. Kretzschmer osobiście dowodzil i polegl z bronia w reku za co pośmiertnie 12 stycznia 1945 roku otrzymal liscie debu i miecze do swego Krzyza Rycerskiego.
Dzialania te jednak kolejny raz bardzo osłabiły jednostke i dowodca dywizji podja decyzje o rozwiązaniu następujących pododdziałów:
1 batalion 23JR(L)
2batalion 24JR(L)
2batalion 25JR(L)

W celu wzmocnienia natwatlonych sil wlaczono w jej szeregi Lotewski Batalion Ochrony (prawdopodobnie chodzi o jednostke ochrony pogranicza) która przejęła role rozwiązanego 2batalionu w 24JR(L). Poza tym batalion zapasowy 12(L) zostal przekształcony w Szkole Bojowa z możliwością wykorzystania w walce jako zwarty pododdzial.
Ostatecznie dywizja posiadala teraz tylko szesc bojowych batalionow (jager).
Styczeń nie rozpoczął jedynie nowego roku 1945 ale również stal się początkiem nowej sowieckiej ofensywy która teraz już definitywnie odciela sily znajdujące się w Kurlandii. Ostatecznie zostala okreslona jako czwarta bitwa o Kurlandie i ugrzęzła w sniegu i blocie roztopow.
W ciagu zaledwie jednego miesiąca walk (1.01.45- 3.02.45) sowieci starcili: 40 000 ludzi, 541 czolgi i 178 samolotow w rejonie Lotwy a był to okres gdy nie przeprowadzano atakow na bardzo szeroka skale.

Gdy sowieci rozpoczęli piata bitwe o Kurlandie, ich główne natarcie ruszylo po obu stronach miasta Preekulu, niejako je oskrzydlając. Rejon ten był broniony przez 121, 126, 263 i 290DP oraz 12FD(L).
Ogółem 21 sowieckich dywizji strzeleckich i 7 brygad pancernych rzucono na piec wykończonych i osłabionych dywizji. Wefekcie zaczely się one cofac ale robily to bez oznak panikiczy ucieczki a raczej na zasadzie planowego taktycznego odrywania się od przeciwnika.. Ostatecznie uzyto rezerwy w postaci 14DPanc., 11DP i 912Bstug, aby powsztrzymac parcie sowietow.

Powoli zbliżał się ostatni epizod w którym miala wziasc udzial 12FD(L). Ostatni akt rozpoczął się wraz z wydaniem rozkazu ewakuacji dywizji do Gdanska droga morska. Podobno żołnierze 12tej dumnie i w porządku maszerowali w kierunku Lotewskiego portowego miasta Libau… Droga ku ostatecznemu przeznaczeniu rozpoczęła się wlasnie tutaj…