www.prusy.fora.pl

Jurgen

[link widoczny dla zalogowanych]

Do tej pory jakos nie ruszylismy tematu z informacjami o LWFD wiec zaczne skromnie od cudzych informacji i po angielsku. Jednak wkrotce mam zamiar na podstawie innych publikacji napisac cos wiecej na ten temat... Zwracam uwage na opis 12tej gdzie autor pisze iz byla to "...jedna z dwoch naprawde dobrych dywizji polowych LW...". Elita wsrod szarakow... Very Happy

Jurgen

Jak glosi gminna wiesc, Herman Goring doprowadzil do powstania Dywizji Polowych Luftwaffe w trosce o swoje wplywy w armii III Rzeszy i jak i w szeregach jej elit. Decydujaca kwestia był rozwoj Waffen SS i to wlasnie rosnących wpływów SS Goring obawial się najbardziej. Powstala wiec przeciwwaga do Waffen SS w postaci Dywizji Polowych Luftwaffe. Oczywiscie jak wiemy obecnie nie byla to przeciwwaga jakosciowa i o tym nie moglo byc mowy jednak Goring mial "swoje trzy grosze w sprawie" i to go calkowicie satysfakcjonowalo.
Jednak sam proces powstania miał troszke inne podloze choc nie bez cienia ambicji wodza Luftwaffe.
W 1941 Luftwaffe ogolnie posiadala 1 700 000 osob w swych szeregach (od wysokiej rangi oficerow w sztabach, porzez pilotow i członków załóg lotniczych na muzykach i rzeznikach z kantyn kończąc). Oczywiści tych „nielotow” było najwięcej. Około 35% (571 000) to jednostki obrony przeciwlotniczej, nastepne 18% to lacznociowcy natomiast załogi latajace to zaledwie 588 000 (około 36%).
W związku z powyższymi liczbami w 1942 roku sztabowcy armii wpadli na pomysl szybkich uzupełnien w szeregach armii po stratach w czasie realizacji planu Barbarossa które można w przblizeniu szcowac na 700 000 z czego około 336 000 w pierwszych miesiącach 1942.
Oczywiści ich wzrok spoczął na imponującej liczbie stanu osobowego Luftwaffe i zaproponowali przesuniecie 10- 20 000 z Kriegsmarine i 50 000 z Luftwaffe do wojsk ladowych. Jedanak Goring nie miał zamiaru oddawac tego co należało do niego. Z drugiej jednak strony sytuacja ta stworzyla mu szanse na wtargniecie na grunta na których do tej pory nie miał szans się pojawic. Za jednym zamachem utrzymac potęgę (osobowa) Luftwaffe, i wprowadzic swoich ludzi w strefy do tej pory zastrzezone dla innych. Wystąpił wiec z propozycja stworzenie jednostek ladowych, które będą formalnie należeć do Luftwaffe i całkowicie personalizowane ze źródeł osobowych Luftwaffe. Hitler przystal na ta propozycje i tak narodzila się koncepcja jednostek polowych Luftwaffe.

W praktyce oznaczalo to droge przez meke…
W 1942, jeden z żołnierzy 7LwFD zostaje przeniesiony do Mielau, do ośrodka szkoleniowego: „… Jako przychodzący z kompani ciezkiej byłem wyznaczony do obsługi dziala 88mm ale to kompletny horror, moi towarzysze nie maja zielonego pojecia o broni… Wszyscy Ci ludzie byli roznych specjalności: kucharze, rusznikarze, fryzjerzy, kierowcy, urzędnicy zaopatrzenia i administracjia takrze ludzie z LUFTGAUKOMMANDOS* (?). Czesc z nich natychmiast poprosila o przeniesienie do poprzednich jednostek. ...Mój dowodca poprosil mnie- poprowadz prosze szkolenie z MG ponieważ ja nie mam o tym zielonego pojecia. Pozniej zwyczajnie zostaliśmy wyslani do Rosji”

* Prosilbym o wyjasnienie pojecia jezeli ktos wie co to bylo.

Raczej Luftgaukommando. - Czyli dowództwo okręgu wojskowego w znaczeniu okręgu dzisiejszego WKU dla luftwaffe.

CDN

Jurgen

Tabele organizacyjne jednostek polwych LW zakładały następujące składy organizacyjne:
Dwa pulki piechoty po dwa bataliony. Każdy batalion skaldal się z trzech kompanii strzeleckich, jednej kompani ciezkiej, kompanii sztabowej i plutonu łączności. Kazda kompania strzelecka posiadala: 20 MP, 8 MG (rkm), 12 MG (ckm) [w zasadzie MG34 i MG42] i 2 ciezkie moździerze. Czesc batalionow używała MG15 lub lotniczych karabinow maszynowych przystosowanych do uzywania przez piechote.
Kompania ciezka posiadala: 24MP, 4MG (rkm i ckm), 3 lekkie moździerze i 4 20mm flak 38 do zwalczania celow powietrznych i naziemnych.
Na szczeblu dywizyjnym istniały również: batalion ppanc z dwoma kompaniami wyposażonymi w 50mm pak38 i jedna wyposazona w zdobyczne sowieckie 76mm.,
mieszany batalion artylerii przeciwlotniczej z jedna ciezka bateria z 3 20mm flaki 4 88mm, dwiema lekkimi bateriami z 12 20mm.
Każdy z w/w batalionow miał wlasny sztab i pododzialy łączności.
Ostatnim elementem był batalion artylerii jednak z uwagi na różnorodność sprzętu uzywanego przez niego trudno spercyzowac ogolny wizerunek strukturalny. Uzywane były m.in. 75mm Geb K15 (z reguly dwie baterie), prawdopodobnie jakas ilość czeskich dzial (haubic) gorkich (?)*, 105mm Nebelwrfer (40 szt. na kazda z dwóch baterii lekkich). 5 StuG III było uzupełnieniem 3ciej baterii. Bateria dowodzenia posiadala personel medyczny, obserwacyjny, amunicyjny i wsparcia ogniowego (?)*.
Jednostki polowe LW chrakteryzowaly się minimum administracji i logistyki.
Według wykazow przecietna dywizja polowa LW miala posiadac 616 kolowych i gąsienicowych pojazdow z braku często uzupełnianych konmi, mulami aoraz popularnymi na wschodzie panje wagon.
Oczywistym jest iż sa to zalozenia „na papierze” i faktyczne stany wyglądały duzo gorzej.
Jak niektórzy z nas zauważyli na podanej przeze mnie wczesniej stronie interesujaca nas 12FD (L) posiadala: 23. i 24. Luftwaffen Jägerregimenter kazda z trzema batalionami strzeleckimi i dwoma batalionami artylerii. Każdy z dwóch batalionow artylerii był uzbrojony w 12 75mmPak97/38.
Batalion ppanc z 12 75mm Pak40, 12 20mm Flak38 i StuG III (raczej nie IV) w poznej wersji z dlugolufowa armata.

* Jezeli ktos wie cos na temat samego rodzaju artylerii jak i zastosowania w LWFD prosilbym o informacje.* W zasadzie doslowne tlumaczenie bez wytlumaczenia zadan w/w pododzialu. Jezeli ktos moze wesprzec informacjami na ten temat bede wdzieczny.

Skorpion

Ciekawe,dawaj więcej jak masz Wink

Jurgen

Mysle ze krotkie rysy wszystkich dywizji a ze troche tego bylo... Jak sie zbiore to potlumacze i wrzuce.

katz

Zrobie ci skan z tej ksiazki co mam.

Jurgen

O, dobra mysl!

Jurgen

Jeszcze na dlugo zanim powstaly dywizje polowe jednostki ladowe Luftwaffe towarzyszyly zmaganiom armii na wschodzie. Gdy ruszyl plan “Barbarossa” wraz z wojskami ladowymi parly na wschod jednostki Luftwaffe przy czym byly to glownie pododdzialy przeciwlotnicze ktore mialy bronic jednostki Wehrmachtu przed Sowieckim lotnictwem. Biorac jednak pod uwage iz spora czesc samolotow nalezacych do Armii Czerwonej zostala w pierszych tygodniach wojny zniszczona na lotniskach w/w pododdzialy niewiele mialy do roboty. Jednak szybko okazalo sie ze te wyposazone w armaty 88mm staly sie przydatne, zwlaszcza ze wojska pancerne natknely sie na twardy orzech do zgryzienia w postaci T34.
W sumie przed 1943 wojska ladowe wspieraly dwa korpusy przeciwlotnicze i osiem dywizji o tym samym chrakterze wystawione przez Luftwaffe. Nie byly to oczywiscie jedyne oddzialy “lotniczego” autoramentu ktore walczyly u boku wojsk ladowych. 7Fliegerdivision- weterani z Krety “pokazali pazury” jako zwykla piechota.
Luftwaffe utrzymywala takze na terenach juz zajetych swoje: bazy (glownie lotnicze), punkty zaopatrzeniowe i lacznosci. W zwiazku z tym ze na w/w terenach wciaz dzialaly odizolowane niedobitki a takze zalazki partyzantki jednostki policyjne bardzo chetnie siegaly po personele tych tylowych jednostek Luftwaffe organizujac “wymiatajace” akcje na szeroka skale. Lub zwyczajnie do ochrony szlakow komunikacyjnych i waznych obiektow.
W zimie 1941/42 gdy w dramatycznych walkach z Sowiecka 50ta armia w okolicach Juhnowa starala sie 19Panzer Div. wspierana przez jednostki Waffen SS z pomoca pospieszyly rezerwy Luftwaffe gdyz w miejscowosci tej znajdowal sie sztab Jagdgeschwader 51”Molders”. Mechanicy, piloci, kucharze oraz zolnierze wielu innych specjalnosci chwycili za bron i walczyli jako zwykla piechota. Gdy w styczniu 1942 przybyl na miejsce Generalmajor Miendl aby objac dowodctwo nad prawa flanka LVII korpusu przwiozl ze soba kompanie dowodzenia Luftlande Sturmregiment pod dowodctwem Majora Kocha (tego samego spod Eben Emael) . Tam tez zostala sformowana Luftwaffe Kampfverbande „Miendl” (zmotoryzowana) w której sklad wlaczono m.in. 7Fliegerdivision oraz pododdzialy o roznej specjalności stacjonujące na lotnisku. Mieszanka Luftwaffe, SS i jednostek Armii pod dowodctwem Miendla czynila prawdziwe cuda i okazala się bardzo sprawna organizacyjnie oraz bojowo a to glownie dzieki charyzmatycznej postawie jej dowodcy. To w przyszłości zaowocowalo zastosowaniem podobnych praktyk w rejonach zagrozonych przełamaniem przez wroga gdy istniały duze braki osobowe w stanach jednostek wyznaczonych do obrony odcinkow a jednoczesnie w pobliżu stacjonowaly jakies jednoski Luftwaffe z których można było troche „zaczerpnąć”. Przykładem może być Luftwaffe Lehr- Infanterie- Regiment „Moskau”, walczący jako batalion w skladzie 6 Infanterie Division.

[link widoczny dla zalogowanych]

Można zatem przyjąć iż wyzej opisane sytuacje stworzyly precedens a jednoczesnie udowodnily przydatność żołnierza Luftwaffe jako żołnierza ladowego co moglo mieć wpływ na decyzje Hitlera który się zgodzil na pomysl Goringa. Jednoczesnie jako ciekawostke chciałbym dodac iż niektóre źródła podaja ze gdy Goring dowiedział się o tym iż sztabowcy chca uzupełniać straty w swoich jednostkach ludzmi z Luftwaffe podobno wpadl w furie…

Jurgen

Zanim przejde do opisywania dywizji polowych LW, ktore nas najbardziej interesuja chcialbym jeszcze wspomniec o jednostkach polowych Luftwaffe na nizszym szczeblu. Najciekawszymi chyba i podaje to jako ciekawostke, byly jednostki do zadan specjalnych funkcjonujace glownie na szczeblach batalionow. Feldbatalione zur besonderen Verfungung der Luftwaffe ktore mozna porownac do SS Brigade "Dirlewnager" poniewaz rekrutowaly sie z zolnierzy Luftwaffe ktorzy popelnili przestepstwa kryminalne, wojskowe lub polityczne z szansa "wybaczenia grzechow" za mestwo na polu walki. Jeden taki batalion walczyl pod Stalingradem, trzy przydzielono do 21LwFD. Najbardziej znana jednostka tego typu byl pulk polowy 503, ktory walczyl w Finlandii do ostatnich dni wojny. Pod koniec wojny Luftwaffe organoizowalo ad-hoc wiele jednostek polowych o roznych nazwach, numerach i na roznym szczeblu choc czesto stany personalne nie byly ich odpowiednikami. Rowniez zywotnosc tych jednostek byla bardzo krotka.

Skorpion

a ich szlak bojowy również pełen był "heroicznych" czynów jak w przypadku wspomnianego Schweinhaufen dirlewanger?

Wintergewitter

podczas desantu pod Arnhem wrześniu 1944 duża liczba żołnierzy LW FD została wcielona do 10 dywizji pancernej SS.

http://www.prusy.fora.pl/luftwaffe-fd,8/kg-tettau-pod-arnhem,458.html

Wintergewitter

francuska armata p-panc na lawecie niemieckiej na wyposażeniu LW FD

Jurgen

Tak wiec powoli zabieramy się za Dywizje Polowe Luftwaffe. Droga wstepu chciałbym się usprawiedliwic z formy w jakiej będą one przedstawiane. W związku z tym iż jest kwestia tłumaczenia, skakania po źródłach a generalnie zdarzalo się ze walczyly ze mialy wspolna historie będę się staral nie opisywac (i tak w skrocie) poszczagolnych a raczej zbiorowo.
Jednak aby choc częściowo zebrac informacje o klarownym wygladzie o w/w przedstawie spis dywizji i podstawowe informacje w chronologi zgodnej z numeracja co i tak odbedzie się etapami bo jest z tym sporo roboty.

1. Luftwaffen-Feld-Division Sformowana we wrzesniu 1942 z Flieger-Regiment 10 i przydzielona do Heeresgruppe Nord w listopadzie 1942. Przeniesiona do armii 1 listopada 1943 i przemianowana 1. Feld-Division (L). Rozbita w styczniu 1944 w okolicach Nowogrodu. Pozostalosci wchloniete przez 28. Jäger-Division.

Dowodcy
Generalleutnant Gustav Wilke (30.09. 1942 – 17.01. 1943)
Generalmajor Dipl. Ing. Werner Zech (17.01 1943 – 14.04 1943)
Generalleutnant Gustav Wilke (14.04 1943 – 31.10 1943)
Generalmajor Rudolf Petrauschke (1.11. 1943 - 10 Feb 1944)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Major Herbert Schmidt (1.10. 1942 – 1.11. 1943)
Major Karl Daub (15.12 1943 – 15.02. 1944)

Rejony dzialania
Niemcy (Wrzesien 1942 - listopad 1942)
Front wschodni, sector polnocny (Listopad 1942 - luty 1944)

Sklad bojowy
Stab der Division
Jäger-Regiment 1 (L)
Radfahr-Kompanie 1 (L)
Artillerie-Regiment 1 (L)
Flak-Abteilung der Luftwaffen-Feld-Division 1 (1)
Panzerjäger-Abteilung 1 (L)
Pionier-Kompanie 1 (L)
Nachrichten-Kompanie 1 (L)
Versorgungstruppen 1 (L)

Adnotacje
1. IV/Luftwaffen-Artillerie-Regiment 1 - przeniesiona z dywizji w pazdzierniku 1943 i przemianowana na I./Flak-Regiment 40.

2. Luftwaffen-Feld-Division sformowana we wrzesniu 1942 w Luftgau III I wyznaczona dla Heeresgruppe Mitte w listopadzie 1942. W wyniku ciezkich strat po sowieckiej ofensywie w pazdzierniku 1943, nie zostala przeniesiona do armii jak pozostale dywizje polowe luftwaffe, nie zostala odtworzona a pozostałości przeniesiono do 6 Feld Division (L) i oficjalnie rozwiazana z dniem 17.01.1944

Dowodcy
Oberst Hellmuth Petzold (Wrzesien 1942 – 1.01. 1943)
Oberst Carl Becker (1.01. 1943 – 17.01. 1943)
Oberst Hellmuth Petzold (Styczen 1943 – 1.11. 1943)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Major Gottfried Fischer (Pazdziernik 1942 - Listopad 1943)

Rejony dzialania
Niemcy (Wrzesien 1942 - pazdziernik 1942)
Front wschodni, sector centralny (Pazdziernik 1942 - listopad 1943)

Sklad bojowy
Stab der Division
I.-IV. Bataillon (piechota bez sluzb pulkowych)
Rafahr-Kompanie der Luftwaffen-Feld-Division 2
Artillerie-Regiment der Luftwaffen-Feld-Division 2
Flak-Abteilung der Luftwaffen-Feld-Division 2 (1)
Panzerjäger-Abteilung der Luftwaffen-Feld-Division 2
Pionier-Kompanie der Luftwaffen-Feld-Division 2
Luftnachrichten-Kompanie der Luftwaffen-Feld-Division 2
Versorgungseinheiten der Luftwaffen-Feld-Division 2

Adnotacje
1. IV./Luftwaffen-Artillerie-Regiment 2 – przeniesiona z dywizji w pazdzierniku 1943 I przemianowana na I./Flak-Regiment 50.

Jurgen

3. Luftwaffen-Feld-Division Zostala sformowana w polowie1942 I przeznaczona dla Heeresgruppe Mitte w listopadzie 1942. Przeniesiona do armii 1 listopada 1943 I przemianowana na 3. Feld-Division (L). Rozwiazana 22 stycznia 1944 po poniesieniu ciezkich strat pod Witebskiem. Pozostałosci wchłonięte przez 4. Feld-Division (L) i 6. Feld-Division (L).

Dowodcy
Generalleutnant Robert Pistorius (26.09. 42 – 24.01. 44)

Oficereowie operacyjni (Ia)
Major Paul Passlick (Listopad 1942 - 1943)
Major Orthmann (1943 - styczen 1944)

Rejony dzialania
Niemcy (Wrzesien 1942 - listopad 1942)
Front wschodni, rejon centralny (Listopad 1942 - Styczen 1944)

Sklad bojowy
Stab der Division
I.-IV. Bataillon (Piechota bez personelu pulku)
Artillerie-Regiment 3 (L)
Flak-Abteilung der Luftwaffen-Feld-Division 3 (1)
Panzerjäger-Abteilung 3 (L)
Pionier-Kompanie 3 (L)
Nachrichten-Kompanie 3 (L)
Versorgungstruppen 3 (L)

Adnotacje
1. IV./Luftwaffen-Artillerie-Regiment 3 w 1943; przeniesiony z dywizji w listopadzie 1943 i przemianowany na I./Flak-Regiment 43.

4. Luftwaffen-Feld-Division sformowana w polowie 1942 z Flieger-Regiment 14 I pwyznaczona dla Heeresgruppe Mitte w pazdzierniku 1942. Przeniesiona do armii 1.11. 1943 I przemianowana na 4. Feld-Division (L). Dywizja zostala zniszczona pod Witebskiem w czerwcu 1944 gdy LIII Armeekorps zostal okrazony podczas sowieckiej letniej ofensywy. Dywizja zostala rozwiazana a pozostałości wchłonięte przez Korps-Abteilung H. (jednostka sformowana z niedobitkow kilku innych dywizji piechoty i przemianowana 10 wrzesnia 1944 na 95. Infanterie-Division)

Dowodcy
Generalleutnant Rainer Stahel (25.09. 1942 – 22.11. 1942)
Generalmajor Hans-Georg Schreder (22.11.1942 – 8.04.1943)
Generalmajor Wilhelm Voelk (8.04. 1943 – 5.11. 1943)
Generalmajor Hans Sauerbrey (5.11. 1943 – 20.11. 1943)
Generalmajor Dr. jur. Ernst Klepp (20.11. 1943 – 24.01. 1944)
Generalleutnant Robert Pistorius (24.01. 1944 – 27.06. 1944) (KIA) (1)

Rejony dzialania
Niemcy (Wrzesien 1942 - pazdziernik1942)
Front wschodni, rejon centralny (Pazdziernik 1942 - czerwiec 1944)

Sklad bojowy (1944)
Stab der Division
Jäger-Regiment 49 (L)
Jäger-Regiment 50 (L)
Jäger-Regiment 51 (L)
Divisions-Füsilier-Bataillon 4 (L)
Artillerie-Regiment 4 (L)
Flak-Abteilung der Luftwaffen-Feld-Division 4 (2)
Panzerjäger-Abteilung 4 (L)
Pionier-Bataillon 4 (L)
Nachrichten-Abteilung 4 (L)
Feldersatz-Bataillon 4 (L)
Versorgungstruppen 4 (L)

Adnotacje
1. Generalleutnant Robert Pistorius zginal na polu walki 27.06. 1944 pod Gankowitsch (niestety nie udalo mi się ustalic polskiej nazwy miejscowości wiec może ktorys z kolegow…?)
Odznaczony wczesniej:
Deutsches Kreuz in Gold
- 1914 EK I
- 1914 EK II
- Kgl. Preuss. Flugzeugbeobachter-Abzeichen
- Verwundetenabzeichen, 1918 in Schwarz
- Ehrenkreuz für Frontkämpfer
- Wehrmacht-Dienstauszeichnung IV. bis I. Klasse
- Spange zum EK II
- Spange zum EK I

2. IV./Luftwaffen-Artillerie-Regiment 4 w 1943; przeniesiona z dywizji w pazdzierniku 1943 i przemianowana na II./Flak-Regiment 18.

Jurgen

5. Luftwaffen-Feld-Division sformowana we wrzesniu 1942 z Flieger-Regiment 16 I przeznaczona dla Heeresgruppe A w grudniu 1942. Walczyla w walkach obronnych pod Krasnodarem I na przyczolku Kubanskim do wyczerpania sie sil w polowie 1943. Przeniesiona do armii 1.11.1943 I przemianowana na 5. Feld-Division (L).
Rozwiazana w Bessarabiiw maju 1944 po poniesieniu ciezkich strat pod Melitopolem i podczas odwrotu do linii Dniepru. Jäger-Regiment 9 (L) zostal wchloniety przez 76. Infanterie-Division a pozostale komponenty przez 304. Infanterie-Division, 320. Infanterie-Division, i 335. Infanterie-Division.

Dowodcy
Generalmajor Hans-Joachim von Arnim (Pazdziernik 1942 - listopad 1942)
Oberst Hans-Bruno Schulz-Heyn (Grudzien 1942 - listopad 1943)
n/n (Listopad 1943 - 10 marzec 1944)
Generalleutnant Botho Graf von Hülsen (10 Marzec 1944 - 1 czerwiec 1944)

Rejon dzialania
Niemcy (Pazdziernik 1942 – grudzien 1942)
Front wschodni sektor poludniowy (Grudzien 1942 - maj 1944)

Sklad bojowy (1944)
Stab der Division
Jäger-Regiment 9 (L)
Artillerie-Abteilung 5 (L) (1)
Flak-Abteilung der Luftwaffen-Feld-Division 5 (2)
Panzerjäger-Kompanie 5 (L)
Sturmgeschütz-Batterie 5 (L)
Pionier-Kompanie 5 (L)
Nachrichten-Kompanie 5 (L)
Versorgungstruppen 5 (L)

Adnotacje
1. Organiczny battalion artylerii zostal zastapiony Luftwaffen-Artillerie-Regiment 5 pod koniec 1943. Pulk ktory nie posiadal sztabu na tym szczeblu posiadal tylko III. Abteilung i IV. Abteilung. Ponownie zredukowany do szczebla batalionu- Artillerie-Abteilung 5 (L) 1 pazdziernika 1943.
2. IV./Luftwaffen-Artillerie-Regiment 5 in 1943; przeniesiony z dywizji w pazdzierniku 1943 i przemianowany na I./Flak-Regiment 17.

6. Luftwaffen-Feld-Division sformowany we wrzesniu 1942 z Flieger-Regiment 21 i przydzielony do Heeresgruppe Mitte w grudniu 1942. Przeniesiony do armii 1 pazdziernika 1943 I przemianowany na 6. Feld-Division (L). Dywizja rozbita pod Witebskiem w czerwcu 1944 gdy LIII Armeekorps byl okrazony podczas letniej ofensywy sowieckiej I formalnie rozwiazany 3 sierpnia 1944. Pozostałości wchłonięte przez Korps-Abteilung H.

Dowodcy
Generalmajor Ernst Weber ( Sep 1942 - 16 Nov 1942)
Generalleutnant Rüdiger von Heyking (25 Nov 1942 - 4 Nov 1943)
Generalmajor Rudolf Peschel (5 Nov 1943 - 30 June 1944)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Hauptmann Ernst Friedrichsen (Listopad 1942 – 10.12. 1943)
Oberstleutnant Wolf-Armin Zabel (10.12. 1943 – 30.06. 1944)

Rejon dzialania
Niemcy (Wrzesien 1942 - grudzien 1942)
Front wschodni, sektor centralny (Grudzien 1942 - czerwiec 1944)

Sklad bojowy (1944)
Stab der Division
Jäger-Regiment 52 (L)
Jäger-Regiment 53 (L)
Jäger-Regiment 54 (L)
Divisions-Füsilier-Bataillon 6 (L)
Artillerie-Regiment 6 (L)
Flak-Abteilung der Luftwaffen-Feld-Division 6 (1)
Panzerjäger-Abteilung 6 (L)
Pionier-Bataillon 6 (L)
Nachrichten-Abteilung 6 (L)
Feldersatz-Bataillon 6 (L)
Versorgungstruppen 6 (L)

Adnotacje
1. IV./Luftwaffen-Artillerie-Regiment 6 w 1943; przeniesiony z dywizji w pazdzierniku 1943 i przemianowany na II./Flak-Regiment 8.

katz

Luftgaukommando to zdaje sie odpowiednik Wehkreis, czyli okregów wojskowych.

Jurgen

No to by bylo nawet spojne z trescia wiec pewnie tak bylo. Dzieki!

Jurgen

7. Luftwaffen-Feld-Division sformowana jesienia 1942 I wyznaczona dla Armeeabteilung Hollidt w grudniu 1942. Wyslana na front w odpowiedzi na sowiecka ofensywe (ta która zamknęła okrazenie wokół Stalingradu), poniosła ciezkie straty podczas wyczerpujących walk nad Donem. Niedobitki wchłonięte przez 15. Luftwaffen-Feld-Division w marcu 1943. Dywizja formalnie rozwiazana w maju 1943.

Dowodcy
Generalmajor Wolf Freiherr von Biedermann (Wrzesien 1942 – 9.01. 1943)
Generalleutnant Willibald Spang (9.01. 1943 - 14 .02. 1943)
Generalmajor Wolf Freiherr von Biedermann (14.02 1943 - marzec 1943)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Major August Fischer-See (Grudzien 1942 - styczen 1943)

Rejon dzialania
Niemcy (Wrzesien 1942 - grudzien 1942)
Front wschodni, sektor poludniowy (Grudzien 1942 - maj1943)

Sklad bojowy
Stab der Division
I.-III. Bataillon (Piechota, bez personelu pulku)
Radfahr-Kompanie der Luftwaffen-Feld-Division 7
Artillerie-Abteilung der Luftwaffen-Feld-Division 7
Flak-Abteilung der Luftwaffen-Feld-Division 7
Panzerjäger-Abteilung der Luftwaffen-Feld-Division 7
Pionier-Kompanie der Luftwaffen-Feld-Division 7
Luftnachrichten-Kompanie der Luftwaffen-Feld-Division 7
Versorgungseinheiten der Luftwaffen-Feld-Division 7

8. Luftwaffen-Feld-Division Sformowana w 29.10. 1942 z Flieger-Regiment 42 I przeznaczona dla Armeeabteilung Hollidt w grudniu 1942. Trafila na front w tych samych okolicznościach co jej poprzedniczka (7dma). Poniosla ciezkie straty podczas walk nad rzeka Czir I obrony miejscowosci Tatianskaja. Niedobitki wchłonięte przez 15. Luftwaffen-Feld-Division w marcu 1943. Formalnie rozwiazana w maju 1943.

Dowodcy
Oberst Hans Heidemeyer ( Pazdziernik 1942 – 1.01. 1943)
Oberst Kurt Hähling (1.01 1943 - marzec 1943)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Major Hans Reuter (Pazdziernik 1942 – styczen 1943)
Hauptmann Otto Jaeger (Styczen 1943 - marzec 1943)

Rejony dzialania
Niemcy (Pazdziernik 1942 – grudzien 1942)
Front wschodni, sektor centralny (Grudzien 1942 – maj 1943)

Sklad bojowy
Stab der Division
I.-IV. Bataillon (Pichota, bez personelu pulku)
Radfahr-Kompanie der Luftwaffen-Feld-Division 8
Artillerie-Abteilung der Luftwaffen-Feld-Division 8
Flak-Abteilung der Luftwaffen-Feld-Division 8
Panzerjäger-Abteilung der Luftwaffen-Feld-Division 8
Pionier-Kompanie der Luftwaffen-Feld-Division 8
Luftnachrichten-Kompanie der Luftwaffen-Feld-Division 8
Versorgungseinheiten der Luftwaffen-Feld-Division 8

Ciekawostka
W dywizji sluzyl Bengt-Olof Sterner, jedyny ochotnik ze Szwecji w jednostkach polowych LW. Zginal w wypadku podczas szkolenia dla pilotow 7 lipca 1944 na lotnisku w Sprottau.

9. Luftwaffen-Feld-Division sformowana w was pazdzierniku 1942 z Flieger-Regiment 62. wyslana do Heeresgruppe Nord w grudniu 1942, zajmowala stale pozycje w kotle Oranienbaum. Przeniesiona do armii i przemianowana na 9. Feld-Division (L) 1.11. 1943. Rozwiazana 12.02.1944 po rozbiciu przez 2ga Armie Uderzeniowa w czasie proby wyrwania sie z kotla. Niedobitki wcielone do 61. Infanterie-Division, 225. Infanterie-Division, i 227. Infanterie-Division.

Dowodcy
Generalmajor Hans Erdmann (8.10. 1942 – 11.08 1943)
Generalmajor Anton-Carl Longin (11.09. 1943 - 4 .11. 1943)
Generalleutnant Paul Winter (5.11. 1943 – 25.11.1943)
Generalmajor Ernst Michael (25.11. 1943 – 22.01. 1944) (KIA) (1)
Generalmajor Heinrich Geerkens (22.01. 1944 – 24.01. 1944) (KIA) (2)

OFICEROWIE OPERCYJNI (Ia)
Major Egeler (4.10. 1942 – 9.12. 1942)
Oberst Heinrich Geerkens (9.12. 1942 – 1.11. 1943)
Oberstleutnant Ernst-Friedrich Biehler (1.11. 1943 – 15.01. 1944)
Major Günther Laßmann (15.01. 1944 – 22.01. 1944)

Rejony dzilania
Niemcy (Pazdziernik1942 - grudzien 1942)
Front wschodni, rejon polnocny (Grudzien 1942 - luty 1944)

Sklad bojowy (1944)
Stab der Division
Jäger-Regiment 17 (L)
Jäger-Regiment 18 (L)
Divisions-Füsilier-Bataillon 9 (L)
Artillerie-Regiment 9 (L)
Panzerjäger-Abteilung 9 (L)
Pionier-Bataillon 9 (L)
Nachrichten-Kompanie 9 (L)
Versorgungstruppen 9 (L)

Adnotacje
1. Oberst Michael zginal 22.01. 1944 pod Tuganicki . Awansowany posmiertnie do stopnia Generalmajor.
2. Dowodca Jäger-Regiment 17 (L), Oberst Geerkens zginal 24.01. 1944 pod Wallasowa podczas dowodzenia dywizja. Awansowany posmiertnie do stopnia Generalmajor.

10. Luftwaffen-Feld-Division sformowana w pazdzierniku 1942 z Flieger-Regiment 72. Przydzielona do Heeresgruppe Nord w grudniu 1942, zajmowala stale pozycje w kotle Oranienbaum. Przniesiona do armii 1.11. 1943 I przemianowana na 10. Feld-Division (L). Rozwiazana w lutym 1944 po rozbiciu przez 2ga Armie Uderzeniowa podczas proby wyrwania sie z kotla. Niedobitki wchłonięte przez 170. Infanterie-Division, zas jednostki artylerii przez Artillerie-Stab zbV 931, Heeres-Küsten-Artillerie-Abteilung 1004 I Heeres-Küsten-Artillerie-Abteilung 1003 (sztab oraz I. Abteilung i II. Abteilung wg. kolejnosci zapisu).

Dowodcy
Generalmajor Walter Wadehn (25.09. 1942 – 5.11. 1943)
Generalleutnant Hermann von Wedel (5.11. 1943 – 29.01. 1944)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Hauptmann Kurt Orthmann (25.11. 1942 – 24.05. 1943)
Oberst Günther Clodius (24.05. 1943 – 1.11. 1943)
Oberstleutnant Henning Eppendorff (1.11. 1943 - 15 .02. 1944)

Rejony dzialania
Niemcy (Wrzesien 1942 - Grudzien 1942)
Front wschodni, rejon polnocny (Grudzien 1942 - luty 1944)

Sklad bojowy
Stab der Division
Jäger-Regiment 19 (L)
Jäger-Regiment 20 (L)
Radfahr-Aufklärungs-Kompanie 10 (L)
Artillerie-Regiment 10 (L)
Panzerjäger-Abteilung 10 (L)
Pionier-Kompanie 10 (L)
Nachrichten-Kompanie 10 (L)
Versorgungstruppen 10 (L)

Skorpion

Juz wyczuwam te emocje związane z niedalekim opisaniem "macierzystej" 12 Dywizji Wink

Jurgen

11. Luftwaffen-Feld-Division sformowana w pazdzierniku 1942 z Flieger-Regiment 31. Wyslana do Grecji w styczniu 1943 gdzie sluzyla jako wojska okupacyjne w rejonie Aten w skladzie Heeresgruppe E. Przeniesiona do armii 1.11. 1943 I przemianowana na 11. Feld-Division (L). Przydzielona do Kampfgruppe von Saldern, wydzielona II./Jäger-Regiment 22 uczestniczyla w operacji “Taifun,” majacej na celu odbicie wyspy Aegean w rejonie Leros z rak wojsk Brytyjskich i Wloskich, 12-16.11. 1943. Dywizja walczyla pozniej z partyzantami na Megara. Wycofana poprzez Jugoslawie pod koniec 1944 pozostawala na Balkanach do konca wojny gdzie częściowo brala udzial w akcjach przeciwpartyzanckich w Chorwacji.

Dowodcy
Generalleutnant Karl Drum (1.10. 1942 – 10.11. 1943)
Generalleutnant Alexander Bourquin (10.11.1943 – 1.121943)
Generalleutnant Wilhelm Kohler (1.12 1943 – 29.10. 1943)
Generalmajor Gerhard Henke (29.10. 1944 – 8.05. 1945)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Hauptmann Volrath Gerlach (Grudzien 1942 - styczen 1943)
Oberstleutnant Heinz Alewyn (Styczen 1943 – 1.12. 1943)
Oberstleutnant Wolfgang Binder-Krieglstein (1.12. 1943 – 28.10. 1944) (KIA)
Major Johann Bauernstätter (1.11. 1944 – 8.05. 1945)

Rejony dzialania
Niemcy (Pazdziernik 1942 - styczen 1943)
Grecja (Styczen 1943 - pazdziernik 1944)
Balkany (Pazdziernik 1944 - maj 1945)

Sklad bojowy (1945)
Jäger-Regiment 21 (L)
Jäger-Regiment 22 (L)
Jäger-Regiment 111 (L)
Feldersatz-Bataillon 11 (L)
Panzerjäger-Abteilung 11 (L)
Artillerie-Regiment 11 (L)
Divisions-Füsilier-Bataillon 11 (L)
Pionier-Bataillon 11 (L)
Nachrichten-Abteilung 11 (L)
Versorgungstruppen 11 (L)

Najbardziej nas interesujaca:

12. Luftwaffen-Feld-Division sformowana w 1942 z Flieger-Regiment 12 I przeznaczona dla Heeresgruppe Nord na poczatku 1943. Przeniesiona do armii 1.11. 1943 i przemianowana na 12. Feld-Division (L). Dywizja poniosla ciezkie straty podczas walk odwrotowych spod Leningradu i mimo tego nie zostala rozwiazana tak jak wiele innych przed nia. Toczyla walki odwrotowe na szlaku do terenow Litwy a pozniej w Kurlandii. Zostala wycofana do Prus Wschodnich gdzie ostatecznie poddala się w okolicach Gdyni i Gdanska w maju 1945 w skladzie Armee Ostpreußen.

Dowodcy
Generalleutnant Herbert Kettner (1.12. 1942 – 15.11. 1943)
Generalleutnant Gottfried Weber (15.11. 1943 – 10.04. 1945)
Generalmajor Franz Schlieper (10.04. 1945 – 8.05. 1945)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Major Werner Stubbe (Pazdziernik1942 – 2.12. 1942)
Major Siegfried Steuer (2.12. 1942 – 10.12. 1943)
Oberstleutnant Werner Richter (10.12. 1943 – 20.04.1944)
Major Heinrich Seidel (20.04. 1944 – 30.09. 1944)
Major Ernst Fox (30.09. 1944 - maj 1945)

Rejony dzialania
Niemcy (Grudzien 1942 - marzec 1943)
Front wschodni, rejon polnocny (Marzec 1943 - kwiecien 1945)
Prusy wschodnie (Kwiecien 1945 - maj 1945)

Sklad bojowy (1944)
Stab der Division
Jäger-Regiment 23 (L)
Jäger-Regiment 24 (L)
Jäger-Regiment 25 (L)
Feldersatz-Bataillon 12 (L)
Panzerjäger-Abteilung 12 (L)
Artillerie-Regiment 12 (L)
Divisions-Füsilier-Bataillon 12 (L)
Pionier-Bataillon 12 (L)
Nachrichten-Abteilung 12 (L)
Versorgungstruppen 12 (L)

Ciekawostki
W dywizji walczyl Günther von Obernitz (SA-Obergruppenführer i deputowany do Reichstagu)

Adnotacje
1. Data poddania się (maj 1945) świadczy o tym iż niedobitki 12tej musiały brac udzial w walkach na Mierzei Wiślanej ramie w ramie z niedobitkami jednostek szkoleniowych i zapasowych FHH z Gdanska i Prus.
2. 12ta przez niektóre źródła uwazana jest za jedna z lepszych, wartoscowszych dywizji tego typu.

Jurgen

13. Luftwaffen-Feld-Division sformowana 15.11. 1942 z Flieger-Regiment 13 I przeznaczona dla Heeresgruppe Nord w lutym 1943. Przeniesiona do armii 1.11. 1943 I przemianowana na 13. Feld-Division (L). Poniosla ciezkie straty podczas odwrotu spod Leningradu I zostala rozwiazana w kwietniu 1944. Pozostałościami uzupełniono straty w 12. Feld-Division (L). u boku ktorej walczyla.

Dowodcy
Generalleutnant Herbert Olbrich (10.11. 1942 – 1.12. 1942)
Generalmajor Hans Korte (1.12. 1942 – 1.11. 1943)
Generalleutnant Hellmuth Reymann (1.11.1943 – 1.04. 1944)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Major Heinz-Günther Koch (1.11. 1943 – 20.03. 1944)

Rejony dzialania
Niemcy (Listopad 1942 - luty 1943)
Front wschodni, rejon polnocny (Luty 1943 – kwiecien 1944)

Sklad bojowy (1944)
Stab der Division
Jäger-Regiment 25 (L)
Jäger-Regiment 26 (L)
Radfahr-Aufklärungs-Kompanie 13 (L)
Artillerie-Regiment 13 (L)
Panzerjäger-Abteilung 13 (L)
Pionier-Bataillon 13 (L)
Nachrichten-Abteilung 13 (L)
Feldersatz-Bataillon 13 (L)
Versorgungstruppen 13 (L)

14. Luftwaffen-Feld-Division sformowana 1942 z Flieger-Regiment 61 I wyslana do Norwegii jako sily okupacyjne I oddzialy obrony wybrzeza w 1943. Przeniesiona do armii 1.11. 1943 I przemianowana na 14. Feld-Division (L). Dywizja poddala sie w Norwegii w maju 1945.

Dowodcy
Generalleutnant Günther Lohmann (8.11. 1942 – 30.01. 1945)
Generalleutnant Wilhelm Richter (1.02. 1945 – 8.05.1945)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Nieznany (Listopad 1942 – 5.01. 1944)
Oberstleutnant Hugo Poggendorff (5.01 1944 – 15.02. 1945)
Major Rudolf Siefart (15.02. 1945 – 8.05. 1945)

Rejony dzialania
Niemcy (Listopad 1942 - styczen 1943)
Norwegia (Styczen 1943 - czerwiec 1944)
Dania (Czerwiec 1944 - lipiec 1944)
Norwegia (Lipiec 1944 - maj 1945)

Sklad bojowy (April 1945)
Jäger-Regiment 27 (L)
Jäger-Regiment 28 (L)
Jäger-Regiment 55 (L)
Feldersatz-Bataillon 14 (L)
Panzerjäger-Abteilung 14 (L)
Divisions-Füsilier-Bataillon 14 (L)
Artillerie-Regiment 14 (L)
Pionier-Bataillon 14 (L)
Nachrichten-Abteilung 14 (L)
Versorgungs-Regiment 14 (L)
Kraftfahr-Kompanie 14 (L)
Nachschub-Kompanie (t.mot) 14 (L)
Werkstatt-Kompanie (mot) 14 (L)
Bäckerei-Kompanie (mot) 14 (L)
Schlächterei-Kompanie (mot) 14 (L)
Verwaltungs-Kompanie (mot) 14 (L)
1. Sanitäts-Kompanie 14 (L)
2. Sanitäts-Kompanie (mot) 14 (L)
Krankenkraftwagen-Kompanie 14 (L)
Veterinär-Kompanie 14 (L)
Feldpostamt (mot) 14 (L)

Adnotacje
Jak widac po skladzie bojowym jednostka była praktycznie samodzielna i samowystarczalna. Nie zostala przydzielona do zadnej wyższej struktury armii co powodowalo iż fizycznie była samodzielna.

Ciekawostki
1. Dywizje można nazwac najwieksza hanba jednostek polowych LW. Przez cala wojne nie wziela udzialu w zadnej walce. Bez jednego wystrzalu w czasie swego istnienia poddala się wojskom Brytyjskim i sprzymierzonym Norwegom.
2. W czasie zadan obrony wybrzeża dywizja ochraniala słynne Trondheim.

Jurgen

15. Luftwaffen-Feld-Division sformowana w Rosji w listopadzie 1942 z nadwyzki personelu Luftflotte 4 i przeznaczona dla Heeresgruppe Don w poludniowym sektorze frontu wschodniego. Po poniesieniu ciezkich strat zostala wzmocniona w marcu 1943 niedobitkami rozwiązanych 7. Luftwaffen-Feld-Division i 8. Luftwaffen-Feld-Division.. W zwiazku z poniesionymi kolejnymi ciezkimi stratami podczas walk pod Taganrogiem jednostka zostala rozwiazana w listopadzie 1943 roku, a co za tym idzie nigdy nie zostala przeniesiona do Armii wiec nie zmienila nazwy tak jak pozostale dywizje polowe LW. Pozostałości dywizji przeniesiono do 336. Infanterie-Division.

Dowodcy
General der Flieger Alfred Mahnke (1.11. 1942 – 1.01. 1943)
Oberst Heinrich Cornrody (1.01. 1943 – 15.02. 1943)
Generalleutnant Willibald Spang (15.02. 1943 – 6.11. 1943)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Major Wolf (Pazdziernik 1942 - Grudzien 1942)
Major August Fischer-See (1.01. 1943 - ?)

Rejony dzialania
Front wschodni, sector poludniowy (Listopad 1942 - Listopad 1943)

Sklad Bojowy
Stab der Division
Luftwaffen-Jäger-Regiment 29
Luftwaffen-Jäger-Regiment 30
Luftwaffen-Artillerie-Regiment 15
Panzerjäger-Abteilung der Luftwaffen-Feld-Division 15
Luftwaffen-Pionier-Bataillon 15
Radfahr-Kompanie der Luftwaffen-Feld-Division 15
Luftnachrichten-Kompanie der Luftwaffen-Feld-Division 15
Versorgungseinheiten der Luftwaffen-Feld-Division 15

16. Luftwaffen-Feld-Division sformowana 1.12,1942 przez XIII. Fliegerkorps.i przeniesiona do Armii 1.11.1943 oraz przemianowana na 16. Feld-Division (L). Zostala wyslana w rejon Hague-Haarlem w Holandii jako sily okupacyjne. W czerwcu 1944 zostala przeniesiona do Normandii z podległością Heeresgruppe B i rozmieszczona na linii frontu 2.07.1944. Dzien pozniej rozpoczęła się Brytyjska ofensywa w wyniku której dywizja przed koncem lipca zostala niemal doszczętnie rozbita w czasie obrony Caen. Zostala formalnie rozwiazana 4.08.1944. Pozostalosci piechoty zostaly wcielone 21. Panzer-Division zas innych specjalnosci 16. Infanterie-Division.

Dowodcy
Oberst Otto Lachemair (1.12. 1942 - ? .11. 1943)
Generalleutnant Karl Sievers (5.11. 1943 – 30.07. 1944)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Hauptmann Otto Wilhelm (Grudzien 1942 – 1.11. 1943)
Oberstleutnant Hans Bickel (1.11. 1943 – 20.01. 1944)
Oberstleutnant Dietmar Eckert (20.01. 1944 - sierpien 1944)

Rejony dzialania
Niemcy (Grudzien 1942 - luty 1943)
Holandia (Luty 1943 - czerwiec 1944)
Francja (Czerwiec 1944 - sierpien 1944)

Sklad Bojowy
Stab der Division
Jäger-Regiment 31 (L)
Jäger-Regiment 32 (L)
Jäger-Regiment 46 (L)
Divisions-Füsilier-Bataillon 16 (L)
Artillerie-Regiment 16 (L)
Panzerjäger-Abteilung 16 (L)
Pionier-Bataillon 16 (L)
Nachrichten-Abteilung 16 (L)
Feldersatz-Bataillon 16 (L)
Versorgungstruppen 16 (L)

Jurgen

Taka ciekawostka:

[link widoczny dla zalogowanych]

Jurgen

17. Luftwaffen-Feld-Division sformowana w grudniu 1942 w Luftgau VII (München). Przeniesiona do Armii 01.11.1943I i przemianowana na 17. Feld-Division (L). Dywizja zostala wyslana do Francji do Havru jako sily okupacyjne i obrony wybrzeza z podlegloscia 15 Armii. W sierpniu 1944 wycofana z wybrzeza i wlaczona w sklad 5. Panzer-Armee jako obrona Paryza. Pioniosla ciezkie straty w walkach z US 1st Army i zostala rozwiazana 28.09.1944. Niedobitki uzyto przy formowaniu 167. Volks-Grenadier-Division.

Dowodcy
Generalleutnant Herbert Olbrich (25 luty 1943 - 30 pazdziernik 1943)
Oberst Hans Korte (30 pazdziernik 1943 - 5 listopad 1943)
Generalleutnant Hans-Kurt Höcker (5 listopad 1943 - 28 wrzesien 1944)

Oficerowie Operacyjni (Ia)
Major Gundolf Freiherr Schenk zu Schweinsberg (12 luty 1943 - 1 listopad 1943)
Oberstleutnant Elmar Warning (1 listopad 1943 - 15 wrzesien 1944)

Rejony dzialania
Niemcy (grudzien 1942 - styczen 1943)
Francja (styczen 1943 - wrzesien 1944)

Sklad Bojowy
Stab der Division
Jäger-Regiment 33 (L)
Jäger-Regiment 34 (L)
Jäger-Regiment 47 (L)
Divisions-Füsilier-Bataillon 17 (L)
Artillerie-Regiment 17 (L)
Panzerjäger-Abteilung 17 (L)
Pionier-Bataillon 17 (L)
Nachrichten-Abteilung 17 (L)
Feldersatz-Bataillon 17 (L)
Versorgungstruppen 17 (L)

18. Luftwaffen-Feld-Division zostala sformowana we Francji w grudniu 1942 z Flieger-Regiment 52. Zostala przeniesiona do Armii 1.11.1943 i przemianowana na 18. Feld-Division (L). Od stycznia do kwietnia 1943, byla przydzielona do 1. Armii w rejonie Rochefort, we Francji. Przeniesiona w sklad 15. Armee w kwietniu 1943, zostala rozlokowana w rejonie Dunkierka - Calais jako sily okupacyjne i obrony wybrzeza. W sierpniu 1944 zostala wycofana z wybrzeza i w skladzie 5. Panzer-Armee wyznaczonej do obrony Paryza wycofala sie do Belgii. Dywizja zostala zniszczona we wrzesniu 1944 w kotle pod Mons. Niedobitki uzyte do formowania 18. Volks-Grenadier-Division w Danii.

Dowodcy
Generalmajor Ferdinand Freiherr von
Stein-Liebenstein zu Barchfeld (? grudzien 1942 - 1 kwiecien 1943)
Generalleutnant Wolfgang Erdmann (1 kwiecien 1943 - 26 sierpien 1943)
Generalmajor Fritz Reinshagen (26 sierpien 1943 - 27 pazdziernik 1943)
Generalleutnant Wilhelm Rupprecht (27 pazdziernik 1943 - 1 luty 1944)
Generalleutnant Joachim von Tresckow (1 luty 1944 - ? wrzesien 1944)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Major Steuer (9 grudzien 1942 - styczen 1943)
Hauptmann Volrath Gerlach (styczen 1943 - 23 luty 1943)
Oberstleutnant Alexander Olbrichs (23 luty 1943 - 25 maj 1943)
Oberstleutnant Gerhard Hildebrand (25 maj 1943 - 1943)
Major Windt (1943 - 1 grudzien 1943)
Oberstleutnant Albert Hobusch (15 grudzien 1943 - 3 sierpien 1944)

Rejony dzialania
Francja (grudzien 1942 - wrzesien 1944)
Belgia (wrzesien 1944)

Sklad Bojowy
Stab der Division
Jäger-Regiment 35 (L)
Jäger-Regiment 36 (L)
Jäger-Regiment 48 (L)
Divisions-Füsilier-Bataillon 18 (L)
Artillerie-Regiment 18 (L)
Panzerjäger-Abteilung 18 (L)
Pionier-Bataillon 18 (L)
Nachrichten-Abteilung 18 (L)
Feldersatz-Bataillon 18 (L)
Versorgungstruppen 18 (L)

Jurgen

19. Luftwaffen-Feld-Division

Sformowana 1 marca 1943 roku z Luftwaffen-Infanterie-Regiment "Moskau".
Przeniesiona do wojsk ladowych w listopadzie 1943 roku i przemianowana na 19. Feld-Division (L). Sluzyla we Frnacji, Holandii i Belgii jako sily okupacyjne. Ponownie przemianowana na 19. Luftwaffen-Stürm-Division i przeniesiona do Wloch w czerwcu 1944 roku.

Dowodcy
Generalmajor Gerhard Bassenge (1 grudzien 1942 - 1 luty 1943)
General der Flakartillerie Hermann Plocher (1 luty 1943 - 30 czerwiec 1943)
Generalleutnant Erich Bäßler (30 czerwiec 1943 - 1 czerwiec 1944)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Major Gerhard Hildebrand (25 maj 1943 - 1 czerwiec 1944)

Rejon dzialania
Niemcy (grudzien 1942 - czerwiec 1943)
Francja (czerwiec 1943 - czerwiec 1943)
Holandia (czerwiec 1943 - styczen 1944)
Belgia (styczen 1944 - czerwiec 1944)

Sklad bojowy
Stab der Division
Jäger-Regiment 37 (L)
Jäger-Regiment 38 (L)
Jäger-Regiment 45 (L)
Divisions-Füsilier-Bataillon 19 (L)
Artillerie-Regiment 19 (L)
Panzerjäger-Abteilung 19 (L)
Pionier-Bataillon 19 (L)
Nachrichten-Abteilung 19 (L)
Feldersatz-Bataillon 19 (L)
Versorgungstruppen 19 (L)

19. Luftwaffen-Stürm-Division

Sformowana 1 czerwca 1944 poprzez przemianowanie 19. Feld-Division (L). Zostala zniszczona we wloszech w lipcu 1944 roku i oficjalnie rozwiazana miesiac pozniej. Niedobitki piechoty zostaly uzyte do sformowania 19. Grenadier-Division w Danii zas pozostalosci artylerii, pionierow wlaczono jakouzupelnienia do 20. Luftwaffen-Sturm-Division, przebywajacej w tym czasie we Wloszech.

Dowodcy
Generalleutnant Erich Bäßler (1 czerwiec 1944 - 15 lipiec 1944)
Generalleutnant Albert Henze (10 sierpien 1944 - 18 sierpien 1944)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Major Gerhard Hildebrand (1 czerwiec 1944 - 10 lipiec 1944)

Rejony dzialania
Wlochy (czerwiec 1944 - sierpien1944)

Sklad bojowy
Jäger-Regiment 37 (L)
Jäger-Regiment 38 (L)
Jäger-Regiment 45 (L)
Divisions-Füsilier-Bataillon 19 (L)
Artillerie-Regiment 19 (L)
Pionier-Bataillon 19 (L)
Nachrichten-Abteilung 19 (L)
Feldersatz-Bataillon 19 (L)
Versorgungstruppen 19 (L)

20. Luftwaffen-Feld-Division

Sformowana 8 marca 1943 roku na bazie Flieger-Regiment 23. Przeniesiona do wojsk ladowych w listopadzie 1943 roku i przemianowana na 20. Feld-Division (L). Zrestrukturyzowana w formacje cyklistow 17 listopada 1943 roku i czesciowo zmotoryzowana. Sluzyla jako jednostka okupacyjna w Danii. Ponownie przemianowana 1 czerwca 1944 na 20. Luftwaffen-Stürm-Division i wyslana do Wloch.

Dowodcy
Generalleutnant Wolfgang Erdmann (1 kwiecien 1943 - 5 kwiecien 1943)
Oberst Hermann Vaue (5 kwiecien 1943 - ? sierpien 1943)
Generalmajor Robert Fuchs (? sierpien 1943 - 31 pazdziernik 1943)
Generalmajor Wilhelm Crisolli (25 listopad 1943 - 1 czerwiec 1944)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Major Hans Delinsky (9 grudzien 1942 - 20 styczen 1943)
Oberstleutnant Werner Laempe (20 styczen 1943 - 1 czerwiec 1944)

Rejon dzialania
Niemcy (marzec 1943 - lipiec 1943)
Dania (lipiec 1943 - czerwiec 1944)

Sklad bojowy
Stab der Division
Jäger-Regiment 39 (L)
Jäger-Regiment 40 (L)
Artillerie-Regiment 20 (L)
Panzerjäger-Abteilung 20 (L)
Pionier-Bataillon 20 (L)
Nachrichten-Abteilung 20 (L)
Versorgungstruppen 20 (L)

Jednostka uzywlala zlotozoltego waffenfarbe z powodow utrzymania tradycji kawaleryjskich na skutek tego iz wiekszosc oficerow i podoficerow sluzyla wczesniej w tej formacji.

20. Luftwaffen-Stürm-Division

Jednostka sformowana 1 czerwca 1944 poprzez przemianowanie 20. Feld-Division (L). Ostatecznie jednostke rozwiazano 28 listopada 1944 a pozostalosci wcielono do 26. Panzer-Division oraz 155. Feldausbildungs-Division ktore w tym czasie przebywaly w Wloszech.

Dowocy
Generalmajor Wilhelm Crisolli (1 czerwiec 1944 - 12 wrzesien 1944) - zginal w zasadzce zorganizownej przez partyzantow pod Bolonia.

Oberst Kaspar Völcker (12 wrzesien 1944 - ? wrzesien 1944) Jak latwo sie zorientowac pulkownik pelnil tylko obowiazki dowodcy od czasu naglej smierci poprzednika do czasu mianowania nowego.

Generalmajor Erich Fronhöfer (15 wrzesien 1944 - 11 wrzesien 1944)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Oberstleutnant Werner Laempe (1 czerwiec 1944 - 20 listopad 1944)
Major Burkhard Wichmann (20 listopad 1944 - 15 grudzien 1944)

Rejon dzialania
Wlochy (czerwiec 1944 - listopad 1944)

Sklad bojowy
Jäger-Regiment 39 (L)
Jäger-Regiment 40 (L)
Divisions-Füsilier-Bataillon 20 (L)
Artillerie-Regiment 20 (L)
Panzerjäger-Abteilung 20 (L)
Pionier-Bataillon 20 (L)
Nachrichten-Abteilung 20 (L)
Feldersatz-Bataillon 20 (L)
Versorgungstruppen 20 (L)

Zolnierze uzywali tego samego waffenfarbe co 20. Feld-Division (L), z tych samych powodow.

21. Luftwaffen-Feld-Division

Sformowana w grudniu 1942 roku z Luftwaffen-Division Meindl. W listopadzie 1943 przemianowana na 21. Feld-Division (L0 i przeniesiona do wojsk ladowych. Poniosla ciezkie straty w czasie walk odwrotowych spod Leningradu i w okolicach jeziora Ilmen. Zredukowana tylko do sztabu w listopadzie 1944 roku, nierosformowana, poddala sie sowietom w maju 1945 w Kurlandii.

Dowodcy
Generalleutnant Dipl. Ing. Richard Schimpf (grudzien 1942 - 12 pazdziernik 1943)
Generalleutnant Rudolf-Eduard Licht (12 pazdziernik 1943 - 1 kwiecien 1944)
Generalmajor Rudolf Goltzsch (1 kwiecien 1944 - 8 kwiecien 1944)
Generalleutnant Rudolf-Eduard Licht (8 kwiecien 1944 - 18 sierpien 1944)
Generalleutnant Albert Henze (18 sierpien 1944 - 28 styczen 1945)
Generalmajor Otto Barth (16 luty 1944 - 8 maj 1945)

Oficerowie operacyjni (Ia)
Nieznany (grudzien 1942 - 1 listopad 1943)
Major Otto Heckel (1 listopad 1943 - 3 listopad 1943)
Oberstleutnant Heinz-Friedrich Rüden (3 listopad 1943 - 1 grudzien 1944)
Major Hartwig Flor (1 styczen 1945 - 8 maj 1945)

Rejon dzialania
Niemcy (grudzien 1942 - styczen 1943)
Front wschodni, rejon polnocny (styczen 1943 - maj 1945)

Sklad bojowy
Stab der Division
Jäger-Regiment 41 (L)
Jäger-Regiment 42 (L)
Jäger-Regiment 43 (L)
Feldersatz-Bataillon 21 (L)
Panzerjäger-Abteilung 21 (L)
Artillerie-Regiment 21 (L)
Divisions-Füsilier-Bataillon 21 (L)
Pionier-Bataillon 21 (L)
Nachrichten-Abteilung 21 (L)
Versorgungstruppen 21 (L)

Jednostka potocznie nazywana "Adler-Division"
W jednostce sluzyl Lahousen Edler von Vivrement ktory byl odznaczony Krzyzem Niemieckim zarowno w zlocie jak i w srebrze.